De ADCN heeft traditiegetrouw het prijzenseizoen van de reclame- en mediawereld afgetrapt. Het is weer tijd om het vak te laten shinen en het blazoen flink op te poetsen met prachtige creatieve en effectieve cases. Bij winst van een award wordt dat natuurlijk massaal gedeeld en geclaimd op alle sociale platforms. Wat een succes en collectieve blijdschap!
Excuses
Aan de andere kant worden we bestookt met excuses. Excuses van Dotan, die een Halbe Zijlstra-tje doet. Met emoties en al. Bij hen is het mis gegaan. Zij wilden zo graag succesvol zijn, dat ze – verblind om positief in de spotlights te staan – het niet zo nauw nemen met de waarheid.
Tot het uitkomt en de waarheid – mede door die social media! – zich als een olievlek verspreid. Hele bot- en trollenlegers schijnen te worden ingezet om meningen positief of juist negatief te beïnvloeden. Leuk beeld heb ik daar overigens bij: kleine behaarde figuurtjes die in grote getalen driftig achter hun computer zitten te facebooken of te twitteren.
Al eerder schreef ik over het verschil tussen het aantal Facebook accounts en het aantal millennials die er überhaupt zijn. Ik vraag me echt af: zouden dat allemaal trollen zijn? Het is best een leger, die 300.000 Zweedse en 10 miljoen Amerikaanse millennials.
Positieve reviews te koop
Het is overigens niet nieuw, al dat bedrog. Een paar jaar geleden was de verontwaardiging groot toen bleek dat je positieve reviews gewoon kon kopen. Vooral de elektronica-, reis- en restaurant branche maakte zich hier schuldig aan. En nog steeds is er volgens Duits (betrouwbaar!) onderzoek 20-30% van de positieve reviews fake. Voor een paar honderd euro koop je 35 reviews. En ook in Nederland zijn dit soort schimmige partijen nog actief. Google het voor de aardigheid maar eens.
Door social media verspreiden we dus vooral een mooi, succesvol beeld van onszelf. Al dan niet een beetje opgepoetst. Juist al dat succes, al dat blije, maakt mensen onzeker. Want niet alles gaat natuurlijk altijd crescendo.
Dit ben ik
Daarom vind ik het privé-initiatief van twee oud-collega’s, Sikko Gerkema en Marin Cornelissen, zo bijzonder. Op de site Dit Ben Ik kan je heel eenvoudig een eigen portret maken. Met ook je onvolkomenheden en dingen waar je een hekel aan hebt. Gewoon eerlijk. Voor iedereen bedoeld.
Het is net nieuw en niet commercieel. Ik zeg: probeer het eens, voor jezelf of met je kind.
Ik hoop dat een merk het omarmt. Nationale Nederlanden bijvoorbeeld in het kader van ‘Er is maar één Nederlander zoals jij’.
Nu zeg je natuurlijk: dit is een schaamteloze promotie. Misschien wel. Maar ik ben geen trol!